Η εξίσωση των τιμών του πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης είναι νόμος του κράτους εδώ και λίγες μέρες. Οι φωνές διαμαρτυρίας σώπασαν, όμως το πρόβλημα είναι εδώ και θα το βρούμε μπροστά μας στο χειμώνα που μόλις ξεκίνησε.
Σε όλες τις κινητοποιήσεις, σε όλες τις μορφές διαμαρτυρίας, σε όλες τις τοποθετήσεις θεωρώ πως μας ξέφυγε μια πολύ σημαντική παράμετρος του θέματος. Ξεχάσαμε όλοι πως στα μεγάλα αστικά κέντρα επιτρέπεται πλέον η πετρελαιοκίνηση. Τι σημαίνει αυτό; Η απάντηση έρχεται αν προσέξουμε τι πραγματικά σημαίνει η εξίσωση των τιμών των δύο μορφών πετρελαίου και αν δούμε ποιοι ωφελούνται και ποιοι όχι.
Η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης από 1,00 με 1,05 ευρώ που κινούνταν πέρσι φέτος με την εξίσωση θα είναι 1,35 με 1,40. Στον αντίποδα όμως βρίσκεται αυτό που μας διέφυγε. Το πετρέλαιο κίνησης εκεί που πωλούνταν 1,45 με 1,50 ευρώ έπεσε κατά 15 με 20 λεπτά το λίτρο. Και πως μεταφράζεται αυτό; Όλοι οι επαγγελματίες, κυρίως των μεγάλων αστικών κέντρων, μείωσαν αυτόματα κατά πολύ το κόστος της επιχείρησής τους, ενώ έγιναν ακόμα πιο ελκυστικά τα καινούρια πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα.
Δυστυχώς για εμάς του βόρειους, που ο χειμώνας είναι βαρύς αυτή είναι η ολοκληρωμένη αλήθεια. Και δυστυχώς εμείς που κρυώνουμε από τη βαρυχειμωνιά είμαστε κατά πολύ λιγότεροι από αυτούς που ωφελούνται με τη μείωση της τιμής του πετρελαίου κίνησης.
Σίγουρα δεν είναι δικαιολογία, ούτε με άλλοθι αυτό πρέπει εμείς να πεθάνουμε. Όμως είμαστε λίγοι και το κυριότερο, μονίμως διασπασμένοι στις διεκδικήσεις μας.