Η καθημερινότητα του καθενός από εμάς είναι ιδιαίτερα δύσκολη, δεν περιμέναμε τους αριθμούς να μας το πουν, αλλά ακόμα και αυτοί οι αριθμοί έχουν γίνει αμείλικτοι. Ένας στους πέντε Έλληνες είναι χωρίς δουλειά, τουλάχιστον επισήμως, πολλοί από αυτούς που δουλεύουν είναι με ημιαπασχόληση ή με ευέλικτα ωράρια, ενώ πρέπει να συνυπολογίσουμε και το ότι οι φοιτητές και οι στρατευμένοι δε λογίζονται ως άνεργοι.
Σ’ αυτό το διαμορφούμενο σκηνικό επιλέγω σαν άτομο και σαν πολίτης να γυρίσω την πλάτη μου στο σκηνικό των ειδήσεων και να ασχοληθώ με τα πραγματικά σημαντικά θέματα που απασχολούν την κοινωνία μας. Κατάπτυστο το χαστούκι, καταδικαστέο από κάθε άποψη και χωρίς ούτε ακόμα το ελαφρυντικό αυτό της δικαιολογίας ότι προκλήθηκε ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής. Είναι όμως τόσο ειρωνικό να το κάνουμε μείζον θέμα αυτό όταν καθημερινά ο κόσμος «χαστουκίζεται» από τα χαράτσια και τους φόρους του κράτους. Είναι υποκρισία να καταγγέλλουμε κάποιον για φασισμό, όταν σαν πολίτες δε βιώσαμε ποτέ ουσιαστική δημοκρατία, όταν ποτέ δεν αναδείξαμε τους άξιους αλλά τους ευκαιριακούς καιροσκόπους.
Λογικό κι επόμενο ήταν ότι η κοινωνία θα αντιδρούσε δίνοντας δύναμη στα άκρα. Ο κόσμος έχει πολύ σοβαρά προβλήματα και τα Μ.Μ.Ε. εξακολουθούν να ασχολούνται με τα επουσιώδη. Δεν έχει να κάνει με πολιτική τοποθέτηση ή κομματική προέλευση του καθενός από εμάς η πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε, η αβεβαιότητα για το αύριο και το άγχος που καθημερινά μας σκοτώνει.
Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του φέρει ευθύνες για το χαστούκι. Η ασυδοσία των πολιτικών και η συνακόλουθη ατιμωρησία για τους κλέφτες «νομιμοποιεί» τον καθένα να λέει και να πράττει κατά το δοκούν. Η κοινωνία μας είναι ζούγκλα και δεν περιμέναμε τρία χαστούκια για να το επιβεβαιώσουμε.