Κεντρική προεκλογική ομιλία, πριν τις φοιτητικές εκλογές του 2003, για τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Θεσσαλονίκης με κεντρικό ομιλητή τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.
Για τους γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα για εκείνη την περίοδο είναι γνωστές οι δύσκολες στιγμές τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και για την οργάνωση στο σύνολό της. Εντάσεις, κόντρες, διαγραφές και μία παράταξη πληγωμένη αλλά για το καλό όλων μας. Αναμφίβολα οι αποφάσεις ήταν δύσκολες όμως, αναγκαίες. Το πέρασμα των ετών επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Για μένα προσωπικά ήταν μια ιδιαίτερα φορτισμένη ομιλία καθώς πέρα από όλο αυτό το σκηνικό που είχε διαμορφωθεί, ήταν και η τελευταία μου ομιλία μπροστά στους Δαπίτες ως υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Θεσσαλονίκης καθώς αποχωρούσα από την οργάνωση στην οποία έζησα 6 γεμάτα χρόνια από κάθε άποψη.