Κ. Κόλλιας : Το καρέ των απαραίτητων αλλαγών στη φορολογία.

12/12/2013 0

ΚΟΛΛΙΑΣΤέσσερα είναι τα βασικά βήματα για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα αυξάνει τα έσοδα, μέσω της μείωσης της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής, χωρίς να επιβαρύνει δυσανάλογα τους συνεπείς φορολογούμενους. Αυτό υποστηρίζει ο αντιπρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και της Δημοκρατικής Κίνησης Οικονομολόγων, Κωνσταντίνος Κόλλιας, που μιλάει στο in.gr – εν όψει των εκλογών της Κυριακής στο Επιμελητήριο – και για το χρέος, το κούρεμα και τις μεταρρυθμίσεις που δεν γίνονται.

 

Με δεδομένα το ύψος του δημόσιου χρέους, το ιστορικό ρεκόρ της ανεργίας, την ύφεση, η κυβέρνηση έχει κάνει σημαία της το πρωτογενές πλεόνασμα και την πρόβλεψη για ανάπτυξη – έστω και οριακή – την επόμενη χρονιά. Έχει νόημα αυτή η επιμονή της Αθήνας και πόσο διατηρήσιμα είναι αυτά τα δύο στοιχεία;

Έχει νόημα και όλα αυτά είναι διατηρήσιμα, αν τελικά δούμε την πλήρη εφαρμογή της απόφασης του Eurogroup του περασμένου Νοεμβρίου (2012), όπου αποφασίστηκε ότι – με αυτή την προϋπόθεση, το πρωτογενές πλεόνασμα – θα μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού μας και θα επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής. Δεν έχει νόημα και τίποτα δεν θα είναι διατηρήσιμο, αν εξακολουθήσουμε να καθυστερούμε την εφαρμογή των συμφωνηθεισών μεταρρυθμίσεων και πολιτικών, που είναι απολύτως απαραίτητες για να διατηρηθεί αυτό το πλεόνασμα και η εμπιστοσύνη των δανειστών μας απέναντι στην Ελλάδα.

Παρά τα δύο αυτά θετικά στοιχεία, οι δανειστές μας δεν συζητούν ακόμα το ενδεχόμενο νέας ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους. Για ποιο λόγο ;

Γιατί από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής του μνημονίου η τότε κυβέρνηση το μόνο που δεν έκανε ήταν να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας. Αντίθετα, με τις διαρκείς καθυστερήσεις στην εφαρμογή και υλοποίηση όσων ψηφίζαμε, αυξάναμε διαρκώς την αμφισβήτηση από αυτούς, που μας εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους (χωρίς να σημαίνει ότι και οι δανειστές μας δεν είναι άμοιροι ευθυνών). Φτάσαμε, λοιπόν, στο τέλος του 2013, και κοντά στο τέλος του μνημονίου, οπότε και – όσες προσπάθειες και αν κάνουμε πλέον – είναι εξαιρετικά επίπονη η διαδικασία αποκατάστασης της χαμένης αξιοπιστίας μας. Πόσο μάλλον, όταν επιχειρούμε να διαπραγματευτούμε και να μην εφαρμόσουμε πραγματικά σκληρά μέτρα, όπως η πλήρης απελευθέρωση των πλειστηριασμών στα ακίνητα.

Από την άλλη πλευρά, η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος – έστω και με μερική παύση πληρωμών από το ελληνικό Δημόσιο – αποτελεί αναμφισβήτητη επιτυχία της ελληνικής πλευράς, και ορθώς προβάλλεται διαρκώς από την πλευρά μας. Σίγουρα, όμως, δεν αποτελεί πανάκεια, ούτε αιτία εφησυχασμού και άρνησης εφαρμογής των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων.

Πόσο εφικτό είναι ένα νέο κούρεμα και πόσο αποτελεσματικό θα είναι ;

Το σίγουρο είναι ότι οι δύο αναδιαρθρώσεις, που επιχειρήθηκαν την τελευταία διετία – δηλαδή, το PSI και η επαναγορά -, δεν απέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από τη δραστική μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Πέραν των όποιων αδυναμιών και λαθών είχαν αυτές οι δύο διαδικασίες, ο βασικός λόγος, που δεν επιτεύχθηκε ο στόχος, είναι το γεγονός ότι δεν φροντίσαμε – δεν κάναμε τίποτα για την ακρίβεια – για τον παρονομαστή. Δηλαδή, για την ανάπτυξη. Φτάσαμε στο σήμερα, λοιπόν, οπότε – για μια ακόμα φορά – το κούρεμα του χρέους – το τρίτο κατά σειρά – θεωρείται δεδομένο. Είτε στο ονομαστικό ποσό, είτε στους τόκους.

Και αυτή, όμως, η αναδιάρθρωση δεν θα έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αν δεν ασχοληθούμε με το ΑΕΠ της χώρας… Αν δεν προσπαθήσουμε, το συντομότερο δυνατόν, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες μείωσης της ύφεσης και επιστροφής στην ανάπτυξη. Γιατί, αν δεν αυξηθεί ο παρονομαστής, ό,τι και να κάνουμε με τον αριθμητή, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα.

 Φόροι : Υπάρχει τελικά η χρυσή τομή, ώστε να αυξάνουμε τα έσοδα, μέσω της μείωσης της φοροδιαφυγής; Χωρίς, δηλαδή, να στραγγίζουμε τους συνεπείς φορολογούμενους ;

 

Πιστεύω πως ναι. Μέσω συγκεκριμένων παρεμβάσεων, μπορεί αυτό να γίνει. Στην ουσία, δηλαδή, οι δίκαιοι φόροι να αποτελέσουν αναπτυξιακό εργαλείο. Μέσω. της καθιέρωσης ενός flat tax rate για όλους τους φορολογούμενους – φυσικά και νομικά πρόσωπα – στο 15%, μέσω της μείωσης της έμμεσης φορολόγησης σε μια σειρά συντελεστών, όπως του ΦΠΑ και των φόρων κατανάλωσης (π.χ. στο πετρέλαιο θέρμανσης), αλλά και μέσω της παροχής γενναίων φορολογικών κινήτρων για επενδύσεις στη χώρα μας.

Σημαντική είναι η  αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού του φόρου εισοδήματος, με το μοντέλο έσοδα μείον έξοδα για όλους τους φορολογούμενου,(όπως γίνεται σήμερα με τους ελεύθερους επαγγελματίες), και με την προϋπόθεση ότι η εφορία θα αποδέχεται όλες τις δαπάνες των υπόχρεων (το μέτρο αυτό πρέπει να συνοδευτεί και από την προαναγγελθείσα σύνδεση των ταμειακών μηχανών των καταστημάτων με το TAXIS).

πηγή: http://www.dhkio.gr/