Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου ανήκουν στο παρελθόν. Το αποτέλεσμα ήταν μια ψήφος εμπιστοσύνης στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας. Ο κόσμος μίλησε και είπε ξεκάθαρα, παρά τις δυσκολίες που όλοι βιώνουμε, ότι επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.
Είπε βέβαια και κάτι ακόμα, επανέλαβε το αίτημα του για συνεργασία, όπως το διατύπωσε και στις εκλογές του Μαΐου. Θέτει το σύνολο των κομμάτων προ των ιστορικών ευθυνών τους και απαιτεί, άμεσα, το σχηματισμό κυβέρνησης. Η συμμετοχή όλων κρίνεται απαραίτητη, χωρίς προαπαιτούμενα και χωρίς δογματισμούς. Άξονας της συνεργασίας οφείλει και πρέπει να είναι η νωπή λαϊκή εντολή, με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα και τις προεκτάσεις που αυτό έχει.
Ο πολιτικός κόσμος, πιο ώριμος τώρα με την πρόσφατη εμπειρία οφείλει, να δώσει λύση προοπτικής. Η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η ανεργία, η φτώχεια και η εγκληματικότητα είναι προβλήματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Η νέα κυβέρνηση δεν θα έχει περίοδο χάριτος, καθώς ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος με τις διαδοχικές εκλογές.
Αυτό που πρέπει επίσης να σχολιαστεί και να τεθεί προς μελλοντική αξιολόγηση, είναι η επανειλημμένη άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει τις αυξημένες ευθύνες προ των οποίων βρέθηκε με βάση τη λαϊκή ετυμηγορία. Είναι πλέον κόμμα εξουσίας κι έτσι πρέπει να συμπεριφερθεί. Η εύκολη οδός της αντιπολίτευσης με απώτερο σκοπό ένα ευνοϊκότερο αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν, είναι κάτι που δε θα περάσει απαρατήρητο από τους ψηφοφόρους, το κριτήριο των οποίων πλέον είναι πολύ πιο αυστηρό.
Μπροστά στην κρισιμότητα των στιγμών όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών αλλά και της αγωνίας ενός κόσμου, που ζει με το άγχος του αύριο. Όποιος βάλει την πολιτική του επιβίωση πάνω από το συμφέρον της χώρας, να είναι σίγουρος πως ο ιστορικός του μέλλοντος τον έχει ήδη καταδικάσει.