- Η λίστα της κυβέρνησης προκαλεί συνειρμούς με το mail Χαρδούβελη
- Ταυτίζονται σε φορολογία, αναθεώρηση μισθών και Ασφαλιστικό
- Πλήρης ταύτιση στη δέσμευση για πιο στενή σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με τις αποδοχές
- Καμία αναφορά για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ
- Τα δύο κείμενα διαφοροποιούνται στον τομέα της αγοράς εργασίας
Πολλά κοινά σημεία, ειδικά στη φρασεολογία- ορολογία, βρίσκει κανείς μεταξύ της περιβόητης λίστας των μεταρρυθμίσεων Βαρουφάκη και της τελευταίας επικαιροποίησης του Μνημονίου, δείγμα του ότι επιλέχθηκε ένα κείμενο «φιλικό» στα αυτιά των δανειστών, έτσι ώστε να μην τιναχθεί στον αέρα από το πρώτο κιόλας στάδιο η διαπραγμάτευση.
Πηγές της Κομισιόν, σημειώνουν, ωστόσο, ότι κατά την εξειδίκευση των μέτρων- η οποία πρέπει να γίνει ως το τέλος Απριλίου- θα φανεί πόσο κοντά βρίσκεται η κυβέρνηση με τις απαιτήσεις των δανειστών και βέβαια με τις προσδοκίες στο εσωτερικό της χώρας.
Ομοιότητες σε φορολογία και ειδικά στο πεδίο του ΦΠΑ
Κάτι παραπάνω από εμφανείς είναι οι ομοιότητες των δύο κειμένων, αναφορικά με τις δράσεις για τη φορολογία και ειδικά στο πεδίο του ΦΠΑ. Και στα δύο κείμενα η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να αναλαμβάνει δέσμευση για εξορθολογισμό ή αναθεώρηση του πλαισίου του ΦΠΑ, με ρητή μάλιστα σύνδεση αυτού του εξορθολογισμού που υπόσχεται η επιστολή Βαρουφάκη, με τους συντελεστές. Αν και η δέσμευση αυτή δεν είναι σαφής, αναμφίβολα προκαλεί συνειρμούς με το mail Χαρδούβελη, όπου η Αθήνα είχε δεσμευθεί για αύξηση του ΦΠΑ στον Τουρισμό ενώ είχε δεχθεί πιέσεις και για την κατάργηση του χαμηλού ΦΠΑ στα νησιά. Αυτό που ενισχύει περισσότερο αυτή την αίσθηση είναι η ρητή δέσμευση Βαρουφάκη για περιορισμό των εξαιρέσεων και κατάργηση των αδικαιολόγητων εκπτώσεων, με μοναδική ασφαλιστική δικλείδα την αναφορά στην «αποφυγή πολιτικών με αρνητικό αντίκτυπο στην κοινωνική δικαιοσύνη», κάτι που προφανώς μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως.
Επώδυνη ομοιότητα στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος
Ανάλογα επώδυνη ομοιότητα υπάρχει και όσον αφορά στις φοροαπαλλαγές που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Στην τελευταία επικαιροποίηση του Μνημονίου, υπήρχε σαφής δέσμευση της Αθήνας ότι θα καταγράψει όλα τα φορολογικά κίνητρα και θα τα ποσοτικοποιήσει ως φορολογικές δαπάνες, ενώ σε δεύτερη φάση θα έπρεπε να καταργηθούν όσα κριθούν ανεπαρκή ή ακατάλληλα. Περίπου ίδια είναι η δέσμευση της νέας κυβέρνησης, καθώς μεταξύ άλλων θα πρέπει να εκσυγχρονίσει (;) τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, να καταργήσει όλες τις εξαιρέσεις και να τις αντικαταστήσει με κοινωνικές μεταβιβάσεις.
Καμία αναφορά για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ
Όσον αφορά στον ΕΝΦΙΑ, απουσιάζει η όποια αναφορά στην κατάργηση του, αλλά αυτό που σημειώνουν από το οικονομικό επιτελείο είναι ότι πρόκειται για μέτρο που αφορά στο δεύτερο εξάμηνο του έτους κι ως εκ τούτου δεν σχετίζεται με την τετράμηνη «γέφυρα» αλλά με το νέο Συμβόλαιο, που θα συμφωνηθεί με τους εταίρους τον Ιούνιο.
Η πρόβλεψη για αναθεώρηση του Μισθολογίου
Ομοιότητες υπάρχουν και στο πεδίο των μισθολογικών του Δημοσίου. Ειδικότερα, στο Μνημόνιο υπήρχε η πρόβλεψη για αναθεώρηση του Μισθολογίου με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, όπως επίσης η αναθεώρηση (review) του πλαισίου των μη μισθολογικών αποδοχών π.χ. οδοιπορικά. Στη λίστα Βαρουφάκη υπάρχει, επίσης, η δέσμευση για εξορθολογισμό (rationalize) των μη μισθολογικών αποδοχών, όπως επίσης η αναφορά στη αποσυμπίεση της κατανομής των μισθών, υπονοώντας ότι θα υπάρξουν διαφορές στα μισθολογικά κλιμάκια. Η βασική διαφορά είναι ότι ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση σχεδίαζε και τη μείωση των εισαγωγικών μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, στη λίστα Βαρουφάκη υπάρχει ρητή δέσμευση ότι δεν γίνει τέτοια μείωση.
Διαφοροποιήσεις στην αγορά εργασίας
Αντιθέτως, μεγάλες είναι οι διαφορές των δύο κειμένων, αναφορά με την αγορά εργασίας. Αν και από τη λίστα Βαρουφάκη απουσιάζουν οι ρητές αναφορές και τα χρονοδιαγράμματα για την επαναφορά του κατώτερου μισθού, όπως επίσης για την ενεργοποίηση των συλλογικών διαπραγμάτευση και συμβάσεων- όπως ήταν οι προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή- το επικαιροποιημένο κείμενο του Μνημονίου «πατούσε» πάνω στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και απαιτούσε νέα μέτρα ευελιξίας, επί των οποίων άλλωστε η Τρόικα ζητούσε από τον Γ. Χαρδούβελη να επαναφέρει το θεσμό του lock out, να απελευθερώσει τις διαδικασίες των ομαδικών απολύσεων και να αυστηροποιήσει τις προϋποθέσεις για την προκήρυξη απεργιών. Στο κείμενο Βαρουφάκη υπάρχει μια ομολογουμένως γενική αναφορά στην υιοθέτηση των βέλτιστων πρακτικών σε συνεργασία με τον ILO και τον ΟΟΣΑ, στην προσέγγιση με έναν έξυπνο τρόπο των συλλογικών διαπραγματεύσεων έτσι ώστε να συνδυάζεται η ευελιξία με τη δικαιοσύνη, όπως επίσης στη φιλοδοξία για αύξηση (over time) των κατώτατων μισθών, χωρίς να θίγεται η ανταγωνιστικότητα.
Που ταυτίζονται τα δύο κείμενο στο Ασφαλιστικό
Στο πεδίο του Ασφαλιστικού, αυτό που «χτυπάει» στο μάτι είναι το ότι από τη λίστα Βαρουφάκη απουσιάζει η ρητή αναφορά στην κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος για τις επικουρικές συντάξεις και το ερώτημα είναι εάν θα ισχύσει η πρόβλεψη του Μνημονίου για εφαρμογή της ρήτρας από 1/1/2015, όπως άλλωστε έχει ήδη ψηφιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Πλήρης είναι ταύτιση των κειμένων στη δέσμευση για πιο στενή σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με τις αποδοχές, ενώ ομοιότητες παρατηρούνται στη δέσμευση για την αντιμετώπιση κάθε μαύρης «τρύπας» και των κινήτρων για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
πηγή: iefimerida.gr