Ο πρωθυπουργός στην επιστολή προς Μέρκελ, ο κ. Τσακαλώτος σήμερα, ο κ. Βαρουφάκης με τη ρήξη στην παρέλαση και πρακτικώς όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης μιλάνε, σα να απειλούν κάποιον, για STOP στις πληρωμές χρέους. Το λένε με μια φυσικότητα, μια άνεση που εντυπωσιάζει – ο κ. Τσακαλώτος σήμερα αναφέρθηκε και σε καλούς τρόπους, ευγένεια και τέτοια! Δεν τρέχει τίποτε! Για να το λένε οι κυβερνήτες μας, έτσι θάναι.
Αυτό το “δεν τρέχει τίποτε” λίγο-πολύ περιγράφεται ως εξής:
1. Θα πληρώνονται οι υποχρεώσεις του δημοσίου προς τους Δημοσίου Υπαλλήλους και Συνταξιούχους και αν μένουν λεφτά θα πληρώνονται κάποιοι από τους προμηθευτές, θα γίνονται κάποιες επιστροφές ΦΠΑ και φόρου.
2. Επικειμένου του STOP οι εκροές καταθέσεων θα ενταθούν. Δεδομένου πως δεν θα μπορεί να βοηθήσει πλέον η ΕΚΤ, θα μπουν περιορισμοί κίνησης κεφαλαίων.
3. Με ακριβώς την ίδια λογική (καλύπτω τις άμεσες ανάγκες και δεν πληρώνω τις οφειλές μου) τα δημόσια έσοδα θα πάνε στο ναδίρ γιατί οι πολίτες απλώς θα φυλάνε κάνα ευρώ για το γάλα του παιδιού αντί να πληρώνουν δόσεις εφορίας.
4. Οι επάρατοι οίκοι αξιολόγησης θα ανακηρύξουν πάραυτα τη χώρα σε χρεοκοπία. Αυτό σημαίνει πως ούτε καν η ΤτΕ θα μπορεί (εντός ευρώ) να αποδέχεται εγγυήσεις του δημοσίου ή κρατικά ομόλογα.
5. Ας υποθέσουμε πως οι εταίροι, κυρίως η ΕΚΤ, είναι καλοί μαζί μας και δεν απαιτείται η άμεση επιστροφή των χρημάτων ELA. Οπότε, ό,τι χρήματα υπάρχουν στις τράπεζες μένουν (υπό περιορισμό κίνησης κεφαλαίων είπαμε) – είναι ζήτημα χρόνου (μερικών ημερών, ίσως) μέχρις ότου αυτές χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο αντίθετο προς τις επιθυμίες των καταθετών.
6. Εάν δεν είναι καλοί μαζί μας οι εταίροι, κυρίως η ΕΚΤ, τα χρήματα του ELA είναι απαιτητά. Κάποιες από τις εγγυήσεις θα κρατήσουν – σίγουρα όχι αυτές του δημοσίου, καμιά σαρανταριά δισ. Αν έχετε φίλους στην Κύπρο, πάρτε ένα τηλέφωνο να δείτε τι θα γίνει. Οι τράπεζες θα φαλίρουν, δεν θα υπάρχει κανείς να τις ανακεφαλαιοποιήσει. Επίσης, εντός ημερών θα φαλίρουν και θα κλείσουν δεκάδες επιχειρήσεων. Η ΕΚΤ, υποχρεούται να μας σύρει αμέσως στα ευρωδικαστήρια.
7. Τα υπόλοιπα και τα παρακάτω, δηλαδή πώς γίνεται η μετάσταση στην υπόλοιπη οικονομία και τι επιπτώσεις θα έχει στην κοινωνία, αφίεται στη φαντασία καθενός.
8. Ακόμη και εάν πληρωθούν οι εσωτερικές υποχρεώσεις του Δημοσίου, για πόσο καιρό θα μπορεί να γίνεται αυτό; Θα πληρωθούν και τον επόμενο μήνα ή δεκαπενθήμερο;
Εν ολίγοις, εάν δεν υπάρχει καβάτζα (πχ, ο Ισημερινός είχε διαθέσιμα $6.8 δισ με συνολικό χρέος $4.5 δισ όταν έκανε στάση πληρωμών το 2008) ή εάν δεν έχει εξασφαλισθεί εναλλακτική χρηματοδότηση (Ρώσοι, Κινέζοι, Πέρσες, Βενεζουελάνοι, Σώρρας) η χώρα είναι ζήτημα εάν μπορεί να κρατηθεί μια βδομάδα και να θυμίζει τη χώρα που ξέρουμε.
Το ερώτημα είναι ποιος απειλείται από την επίκληση της στάσης εξωτερικών πληρωμών; Οι μόνοι που πραγματικά απειλούνται είναι οι Έλληνες. Το πόσο κίνδυνο διατρέχουν οι εταίροι και η ευρωζώνη είναι το μόνο ερώτημα που θα απαντηθεί.