Τοποθέτηση μου στην Νομαρχιακή Συνέλευση της Καστοριάς ενόψει της Εθνικής Συνδιάσκεψης, 11/06/2015.

Νέοδημοκράτισσες και νεοδημοκράτες,
Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να καλωσορίσω τον πρώην Υπουργό και Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη στην Καστοριά.
Η άφιξη του στην πόλη μας, αλλά και γενικότερα οι εργασίες των Νομαρχιακών Συνελεύσεων της Νέας Δημοκρατίας, ενόψει της Εθνικής Συνδιάσκεψης, συμπίπτουν χρονικά ίσως με την πιο κρίσιμη καμπή στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Οι πληροφορίες πολλές και αντικρουόμενες σχετικά με την έκβαση της διαπραγμάτευσης. Όχι βέβαια ότι περιμένουμε το κείμενο της όποιας συμφωνίας για να αντιληφθούμε το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η Ελληνική Οικονομία. Σήμερα μόλις, ανακοινώθηκαν τα επίσημα ποσοστά της ανεργίας στη χώρα μας. Η ανεργία βρίσκεται στο 26,6% και για πρώτη φορά μετά από μήνες μείωσης, έστω και πολύ μικρής είναι η αλήθεια, έχουμε αύξηση και με πολύ δυσοίωνες προοπτικές.
Η πραγματική οικονομία βυθίζεται μέρα με τη μέρα και η στάση πληρωμών προς τον ιδιωτικό τομέα πιστοποιεί ότι η χώρα ακροβατεί στα όρια του πιστωτικού γεγονότος.
Όλα αυτά σε ένα πολιτικό πλαίσιο εκρηκτικό. Η κυβέρνηση ακροβατεί μεταξύ του Ευρωπαϊκού της προσανατολισμού και των ισορροπιών με την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οι φωνές για ρήξη πληθαίνουν και ταυτόχρονα η αβεβαιότητα για το αύριο μεγαλώνει.
Η πρώτη φορά αριστερά είναι εδώ. Δυστυχώς.
Γιατί όμως βρεθήκαμε σε αυτήν τη θέση;
Ίσως μέσω των εργασιών ενόψει της Εθνικής Συνδιάσκεψης, είναι πολύ καλή ευκαιρία να κάνουμε κι εμείς σαν Νέα Δημοκρατία την αυτοκριτική μας. Ουσιαστικά όμως και χωρίς εκπτώσεις στην αλήθεια. Και κυρίως με διάλογο ειλικρινή και ανοιχτά μικρόφωνα σε όποιον θέλει να τοποθετηθεί παρουσιάζοντας τη δική του οπτική.
Είναι γεγονός πως το μήνυμα των Ευρωεκλογών δεν αναγνώστηκε ποτέ σωστά. Και αναφέρομαι στις Ευρωεκλογές γιατί ήταν ένα κρίσιμο σημείο καμπής. Οι πολίτες έδειξαν χαρακτηριστική αντοχή ακόμα και ανοχή απέναντι στα δύσκολα και σε πολλές περιπτώσεις άδικα μέτρα, το ίδιο εξάλλου κάνουν και τώρα με τη συγκυβέρνηση Τσίπρα Καμμένου.
Οι πολίτες ζητούσαν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πράξεις, ρήξεις και τομές. Απαιτούσαν και απαιτούν ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση (ίσως το καταλάβαμε λίγο αργά γιατί αυτό ακριβώς είναι το θέμα του Προσυνδιασκεψιακού Διαλόγου την Κυριακή στην Καστοριά – Οι ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση).
Οι πολίτες που με το υστέρημα τους στήριξαν την κυβέρνηση στα δύσκολα απαιτούσαν από αυτή να έρθει σε σύγκρουση με συντεχνίες και συμφέροντα των λίγων. Τη στιγμή που ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ζούσε στα όρια της φτώχειας, διάφορες ομάδες λίγων προνομιούχων ζούσαν σε βάρος των θυσιών τους.
Ακόμη όμως και σε περιπτώσεις που έγιναν πραγματικές τομές, ακόμα κι εκεί έκανε την εμφάνιση της η διαχρονική παθογένεια που έχουμε σαν παράταξη, και ποια είναι αυτή; Η αδυναμία να επικοινωνήσουμε το έργο το οποίο επιτελούμε. Μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ κατά μέσο όρο 30% σε σχέση με το χαράτσι και αντί να κάνουμε κοινωνό την κοινωνία αυτής της εξέλιξης, εμείς βάζαμε το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο, τόσο σε επίπεδο επικοινωνίας όσο και σε επίπεδο ουσίας.
Και ναι μπορεί να πει κάποιος ότι όλα αυτά είναι παρελθόν. Αν όμως δεν διδαχθούμε από τα λάθη του χθες τότε είμαστε καταδικασμένοι να τα επαναλάβουμε.
Ακόμα και σήμερα φοβόμαστε να μιλήσουμε για τις θέσεις μας. Έχουμε χάσει το συγκριτικό πλεονέκτημα του παρελθόντος την πρωτοπορία των ιδεών και θέσεων μας. Ίσως θα ήταν χρήσιμο για όλους εμάς να διαβάσουμε και πάλι την ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας που διατυπώθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1974 στη Χαλκιδική από τον εθνάρχη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός φαντάζει αναγκαίος όσο ποτέ.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως αυτό που έχει σημασία για όλους μας είναι πρωτίστως η σωτηρία της πατρίδας, και πάνω σε αυτό πρέπει σαν Νέα Δημοκρατία να βάλουμε πλάτη σαν το παραδοσιακό ευρωπαϊκό κόμμα έτσι ώστε να μην αφήσουμε την κυβέρνηση να χάσει τον προσανατολισμό της και να μας οδηγήσει σε αχαρτογράφητα νερά.
Όσο για τα του οίκου μας, για τη Νέα Δημοκρατία, αυτό που επιβάλλουν οι στιγμές είναι σύνεση, ψυχραιμία και πάνω από όλα ομόνοια και ενότητα. Μόνο μέσα από την ενότητα θα μπορέσουμε να γίνουμε και πάλι ο εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης. Το οφείλουμε σε μας μα πάνω από όλα το οφείλουμε στις επόμενες γενιές, η πρώτη φορά αριστερά να είναι και τελευταία.
Σας ευχαριστώ πολύ