1. Ο Χριστός της Αβύσσου, Ιταλία: Αν και υπάρχουν διάφορες βερσιόν του υποβρύχιου Ιησού στους ωκεανούς, ο αυθεντικός βρίσκεται στον βυθό της Μεσογείου, ανοιχτά του Σαν Φρουτουόζο. Έχει ύψος γύρω στα 2.5μ. και τοποθετήθηκε εκεί από τον δύτη Duilio Marcante το 1954, εις μνήμην του φίλου του ο οποίος πέθανε στη διάρκεια μια μοιραίας κατάδυσης μερικά χρόνια πριν. Ετσι γεννήθηκε ο Χριστός της Αβύσσου και παρότι δημιουργήθηκε από αγάπη, το αποτέλεσμα δεν είναι ό,τι πιο γλυκό, ιδίως με αυτά τα χέρια και το βλέμμα στραμμένα προς τα πάνω (σα να θέλει να βγει επειγόντως από το νερό).
2. Τα Δρακόσπιτα της Εύβοιας: Στα βουνά της Νότιας και Κεντρικής Εύβοιας κρύβεται ένα απρόσμενο μυστικό που αιώνες τώρα εξάπτει τη φαντασία αρχαιολόγων κι εξερευνητών. Στις πιο απόκρημνες κορυφές και τις πιο απόμακρες πλαγιές, συναντάς πανάρχαια Δρακόσπιτα. Μεγαλιθικά κτίσματα, εκπληκτικής αρχιτεκτονικής, φτιαγμένα με κυκλώπειους λίθους, με πιο εντυπωσιακό το Δρακόσπιτο της Οχης όπου ο θρύλος λέει πως έζησε ο φοβερός και τρομερός δράκος της περιοχής.
.
3. Το Κοιμητήριο της Πράγας, Τσεχία: Τα παλιά, ασφυκτικά γεμάτα νεκροταφεία είναι τρομακτικά από μόνα τους αλλά το συγκεκριμένο τα ξεπερνάει όλα. Δημιουργήθηκε το 1478 και γέμισε τόσες φορές που άρχισαν να προσθέτουν στρώματα τάφων πάνω στους ήδη υπάρχοντες. Τώρα υπάρχουν 12 στρώσεις από μνήματα το ένα πάνω στο άλλο κι ενώ είναι ορατές γύρω στις 12.000 επιτύμβιες στήλες, οι θαμμένοι νεκροί υπολογίζονται γύρω στους 100.000.
.
4. Τα κρεμασμένα φέρετρα της Σαγκάντα, Φιλιππίνες: Τα μέλη της φυλής Ιγκορότ τοποθετούν τους νεκρούς τους σε φέρετρα που κρέμονται στον γκρεμό γιατί πιστεύουν πως έτσι θα βρίσκονται πιο κοντά στα πνεύματα των προγόνων τους αλλά και ότι η σωρός τους θα είναι ασφαλής.
.
.
.
5. Η Μεγάλη Μπλε Τρύπα, Μπελίζ: Γύρω στα 60 μίλια ανοιχτά της Μπελίζ, συναντάς έναν από τους ομορφότερους κοραλλιογενείς υφάλους στον κόσμο, τον Lighthouse Reef. Μόνο που το εξωτικό τοπίο κρύβει αμέτρητα μυστικά κάτω από τα τιρκουάζ νερά του. Αυτά εξερεύνησε ο Ζακ Κουστώ, ο οποίος έκανε διάσημη την Μεγάλη Μπλε Τρύπα το 1971, κατατάσσοντάς την ανάμεσα στους δέκα κορυφαίους καταδυτικούς προορισμούς στον κόσμο. Η κυκλική καταβόθρα διαμέτρου 305μ. έχει βάθος περισσότερο από 122μ. και στα σκοτεινά έγκατά της φιλοξενεί σπήλαια με σταλακτίτες και σταλαγμίτες από την εποχή των παγετώνων. Οι πλέον θαρραλέοι δύτες βουτούν από τον γκρεμό 12 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στην καρδιά της αβύσσου.
6. Το Νησί με τις Κούκλες, Μεξικό: Ολα ξεκίνησαν όταν ο Ντον Χουλιάν Σαντάνα Μπαρέρα, ο επιστάτης του μικρού αυτού νησιού, εντόπισε ένα πνιγμένο κοριτσάκι στα νερά της περιοχής και λίγο μετά μια κούκλα να επιπλέει εκεί κοντά. Την κρέμασε σε ένα δέντρο για να τιμήσει τη μνήμη του κοριτσιού και συνέχισε να στολίζει τα δέντρα με κούκλες ώσπου 50 χρόνια μετά βρέθηκε κι αυτός πνιγμένος στα ίδια νερά. Από τότε το νησί αποτελεί ένα από τα πιο σκοτεινά αξιοθέατα στον κόσμο, με δεκάδες ψεύτικα μάτια να παρακολουθούν κάθε σου βήμα.
.
7. Η εγκαταλελειμμένη πόλη Πριπιάτ, Ουκρανία: Ενα άψυχο σκηνικό είναι ότι απέμεινε από τη ζωντανή πόλη των 50.000 κατοίκων, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ.
.
.
.
8. Ο Κήπος με τα Αγάλματα του Veijo Rönkkönen, Φινλανδία: Ο Veijo Rönkkönen (1944 ? 2010) υπήρξε ένας από τους διασημότερους καλλιτέχνες στη Φινλανδία αλλά έζησε απομονωμένος και δεν δέχτηκε ποτέ να εκθέσει τα έργα του δημόσια. Στον κήπο του βρέθηκαν 500 αγάλματα, από τα οποία τα 200 αναπαριστούν ασκήσεις γιόγκα και έχουν όλα το ίδιο πρόσωπο. Υπάρχει και μια σειρά από απολύτως σκιαχτικά γλυπτά, τα οποία εκτός από τις τρομακτικές γκριμάτσες και τα μάτια που τους λείπουν, έχουν αληθινά ανθρώπινα δόντια.
9. Το Παρεκκλήσι των Οστών, Πορτογαλία: Μια ώρα από τη Λισαβόνα, το εκκλησάκι Capela dos Ossos εσωτερικά έχει χτιστεί με τα οστά και τα κρανία 5.000 μοναχών. Υπάρχουν και οι δυο ολόκληροι σκελετοί που κρέμονται από σχοινιά και ο ένας ανήκει σε παιδί.
.
.
.
10. Το Δάσος των Αυτοκτονιών, Ιαπωνία: Στους πρόποδες του Φίτζι υπάρχει το δάσος Aokigahara, το δεύτερο πιο δημοφιλές μέρος στον κόσμο για αυτόχειρες (πρώτη, η Γέφυρα της Χρυσής Πύλης στο Σαν Φρανσίσκο). Από το 1950 υπολογίζεται πως 500 άνθρωποι έχουν τερματίσει εδώ τη ζωή τους ενώ το 2010 μόνο, 247 προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν και οι 54 τα κατάφεραν. Για να σταματήσει αυτή η μακάβρια παράδοση οι υπεύθυνοι έχουν τοποθετήσει πινακίδες με μηνύματα όπως «Η ζωή σου είναι ένα πολύτιμο δώρο από τους γονείς σου» ή «Παρακαλούμε συμβουλευτείτε την αστυνομία πριν αποφασίσετε να πεθάνετε».
11. Η έδρα του Κομουνιστικού κόμματος στη Βουλγαρία: Εξωτερικά μοιάζει με ιπτάμενο δίσκο, εσωτερικά είναι το απόλυτο κτίριο-φάντασμα μιας ολόκληρης εποχής. Επιπλέον, βρίσκεται σε μια από τις πιο απομονωμένες, απρόσιτες και αφιλόξενες κορυφές των Βαλκανικών Ορέων.
.
.
.
12. Οι κατακόμβες των Καπουτσίνων του Παλέρμο: Δεν υπάρχουν πιο ανατριχιαστικές κατακόμβες στον κόσμο από αυτές: 8.000 μούμιες ταξινομημένες σε διαφορετικές πτέρυγες για τους θρήσκους, τους εργαζόμενους άντρες, τα παιδιά, ακόμα και τις παρθένες.
.
.
13. Σεντράλια, Πενσιλβάνια: Από το 1800 έως τη δεκαετία του ’60 η Σεντράλια ήταν μια πόλη που έσφυζε από ζωή λόγω των υπόγειων ανθρακορυχείων της που έτρεφαν την τοπική οικονομία. Η φωτιά όμως που ξέσπασε το 1962 καίει ακόμα στις υπόγειες σήραγγες, δημιουργώντας μεταξύ άλλων ρήγματα που μπορούν να σε καταπιούν ανά πάσα στιγμή. Σύμφωνα με τους επιστήμονες οι φλόγες θα συνεχίσουν το έργο τους για τα επόμενα 250 -ίσως και περισσότερα- χρόνια, κι ενώ η πόλη έχει εκκενωθεί και δεν έχει πλέον ούτε ταχυδρομικό κώδικα, υπάρχουν καμιά δεκαριά κάτοικοι που αρνούνται να την εγκαταλείψουν.