Ίσως η πιο ουσιαστική προσπάθεια που έγινε για να ολοκληρωθεί ένα πανσπουδαστικό συνέδριο της Ε.Φ.Ε.Ε., ωστόσο και αυτή η προσπάθεια έμεινε στη μέση.
Όσοι ήμασταν εκεί έχουμε καλές και άσχημες αναμνήσεις τόσο από τη διαμονή όσο και από αυτό καθεαυτό το συνέδριο. Αλυσίδες, ξύλο, πέτρες και πολλά αλλά “ωραία” έλαβαν χώρα κατά τις ημέρες διεξαγωγής του.
Νομίζω, πως αυτό το καρτελάκι είναι σπάνιο, για να μην πω μουσειακό, με τη σφραγίδα της Ε.Φ.Ε.Ε. πάνω του.
Η διαμονή βέβαια ήταν εξαιρετική παρά το γεγονός ότι ήμασταν 4 και 5 άτομα σε δίκλινα δωμάτια. Κάποιοι βέβαια δυσκολεύτηκαν λίγο παραπάνω αλλά και αυτό ήταν μέσα στα πλαίσια της σκληραγώγησής τους.
Αυτά ήταν και θα είναι τα ωραιότερα χρόνια συμμετοχής στα κοινά, τα χρόνια της αθωότητάς μας.